Kinderen kunnen veel van ons als ouder leren.
En wij kunnen op onze beurt weer veel van kinderen leren. Van hun speelsheid, onbevangenheid, het leven in het moment en de verwondering in alles te zien. Ze laten ons zien dat er niet veel nodig is om geluksmomentjes te ervaren. Dat je gelukkig kunt zijn én dromen kunt hebben. Zij koppelen gelukkig zijn nog niet aan iets hebben, doen of zijn.
Mijn twee oudste dochters zitten allebei al jaren op paardrijden en hebben één grote droom: een eigen paard. Elke verjaardag staat het bovenaan het wensenlijstje.
Gelukkig blijven we deze dromen ook houden als we volwassen zijn.
Het verschil met onze kinderdromen is dat wij ons geluk er nu vaak vanaf laten hangen.
We streven ze na en werken hier naar toe.
Hoe vaak zeggen wij als volwassenen wel niet: als ik 10 kilo lichter ben, een groter huis heb, een succesvolle carrière heb, mijn eigen bedrijf run, tijd heb om te studeren, dan ben ik gelukkig.
Hierdoor maken we onszelf allerlei illusies van hoe het leven gaat zijn als we iets doen, hebben of zijn.
We denken dat we gelukkig worden door ‘ergens’ te komen. En dat houdt automatisch in dat we vinden dat ons leven nu nog niet goed genoeg is.
Ondertussen zijn we gefocust en wellicht zelfs jaloers op diegene die deze dromen al hebben waargemaakt. Doordat hier alle aandacht naar uitgaat, zien we niet meer wat we wél hebben of zijn.
Door elke dag bewust stil te staan bij de fijne, mooie, grappige, gezellige, verrassende geluksmomentjes, zul je gaan ervaren hoe veel geluk je uit jezelf kunt halen en dat het vaak in de kleinste dingen zit. Een kopje koffie in de zon, een opgeruimd huis, het terugkijken van oude foto’s en filmpjes, een mooi gesprek of een stralende lach.
Eén van mijn geluksmomentjes was een duik in de ballenbak. Een meisjesdroom kwam uit (in mijn kindertijd had de Ikea nog geen ballenbak en bestonden Monkey Town en Ballorig nog niet).
Ik wens je veel mooie geluksmomentjes!