april 29, 2021

Een brief van de vrouw van nu aan het meisje van toen

Lieve, avontuurlijke, speelse, creatieve, vrolijke meid,

Hier een brief van jouw volwassen ik, die nu zelf een dochter heeft van jouw leeftijd.
De grote versie van jou, die nu zo goed begrijpt hoe jij je als 10-jarig meisje gevoeld hebt.
Wat ben ik blij dat ik je heb mogen ontmoeten vorig jaar tijdens de Kindercoach opleiding.
Terwijl ik jou aan het tekenen was, zong mijn docente: “Shadows make you whole, Child it’s time te break the shell”.
Geraakt door dit nummer en de ontmoeting met jou, vulde mijn pagina zich al snel volledig met tranen.
Weggestopte tranen, waar ik me niet meer voor schaamde. Tranen die eindelijk de ruimte kregen om er te mogen zijn. Tranen die ervoor hebben gezorgd dat jij de aandacht hebt gekregen die je zó nodig had en verdiende.

Lieve meid, wat had ik er graag voor je willen zijn. Ik had je willen zeggen dat het allemaal wel goed zou komen, als je maar zou vertrouwen op je eigen gevoel. Ik had je verteld hoe jij jouw puurheid mocht koesteren en jouw uniekheid mocht omarmen.

Je hebt me laten voelen hoe alleen jij je hebt gevoeld. Alleen in je eenzaamheid, alleen op je kamer, terwijl je zoveel lieve mensen om je heen had. Alleen in je verdriet om het missen van je lievelings opa.
Eenzame tranen. Onzichtbare tranen. Tranen die je voor jezelf hebt gehouden. Tranen die je niet hebt gedeeld uit liefde voor je moeder, omdat je haar niet nog verdrietiger wilde maken. Tranen om het verlies van degene die jou zo goed begreep.
Met wie je twee handen op één buik was. Met wie je enorm kon lachen om de grapjes die alleen jullie begrepen.
Sinds zijn dood heb ik je nooit meer zo uitbundig zien lachen. Het lijkt wel of een deel van jou samen met opa begraven is.
Het leven is nooit meer zo onbezorgd geweest als voor 1 april. Grapjes heb je op deze datum sindsdien nauwelijks meer gemaakt.
En toch lieve schat, is het gelukt om je positieve instelling te behouden en om het motto van je opa: “Maak van elke dag een feestje” voort te zetten. Je weet niet half hoe dankbaar ik je hiervoor ben.

Wat was je trots wanneer mensen zeiden dat je op je opa leek en dat het ondernemerschap in jouw bloed zit.
En kijk nu, wat zou opa trots op ons zijn als hij zou zien dat we in zijn voetsporen zijn getreden.
Ook al kan hij het niet meer zien, weet dat er een deel van hem in jou is achtergebleven. Dat heb ik zelf gevoeld en gezien tijdens een hele mooie visualisatie. Ik heb de enorme liefde gevoeld die hij heeft achtergelaten in jou en mij.
Lieve meid, wij zetten nu voort waar opa gestopt is. Wij kunnen dit! Het ondernemerschap zit in onze genen.
Toen ik voor mijn Kindercoach opleiding een stamboom moest maken, kwam ik erachter dat een groot deel van onze familie ondernemer was. Jij hebt altijd geroepen dat het ondernemerschap niet aan jou besteed was. Nu weet ik, dit waren jouw eigen gedachten die zeiden dat je het niet zou kunnen.

Weet lieve meid, dat ik altijd in je heb geloofd en in je zal blijven geloven.
Ik heb je gezien en ik zal je altijd blijven zien. Je hoort bij mij en daar ben ik enorm trots op!
Door jou weet ik wat ik te doen heb. Door jou heb ik mogen voelen dat ik de kracht en het vertrouwen dat ik in mezelf heb gekregen, heel graag door wil geven aan meiden en mama’s die het ook zo nodig hebben en verdienen.
Jij hebt me doen inzien wat mijn missie is: kinderen weer kind kunnen laten zijn en mama’s weer te laten genieten van het moederschap.

Jij hebt ervoor gezorgd dat ik enorm dankbaar ben.
Dankbaar voor alles wat papa en mama ons hebben gegeven en nog steeds doen.
Dankbaar voor de veilige en onbezorgde jeugd die ze jou hebben gegeven.
Dankbaar dat ik jouw eenzaamheid en onzekerheid heb gevoeld, waardoor ik zo sterk voel wat ik te doen heb in deze wereld.
Dankbaar dat ik zo goed begrijp hoe mijn eigen 10-jarige dochter zich kan voelen en ik er daarom voor haar kan zijn.
Dankbaar dat ik door jou heb geleerd om te kunnen ontvangen.

Dank je wel lieve meid. Ik ben trots op ons. Trots dat we het aan hebben gedurfd om de schelp open te breken en de lagen af te pellen. Dat we hebben geluisterd naar de lessen die we hadden te leren. Dat we durven te zijn wie we ZIJN!